اثر تنش خشکی بر القای خواب تابستانه و تسهیم ماده خشک در اکوتیپ‌های یونجه (.Medicago sativa L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تنش خشکی بر القای خواب تابستانه و تسهیم ماده خشک در اکوتیپ‌های یونجه (.Medicago sativa L) دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تنش خشکی بر القای خواب تابستانه و تسهیم ماده خشک در اکوتیپ‌های یونجه (.Medicago sativa L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تنش خشکی بر القای خواب تابستانه و تسهیم ماده خشک در اکوتیپ‌های یونجه (.Medicago sativa L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تنش خشکی بر القای خواب تابستانه و تسهیم ماده خشک در اکوتیپ‌های یونجه (.Medicago sativa L) :

سال انتشار : ۱۳۹۹

تعداد صفحات : ۱۸

ارزیابی پتانسیل اکوتیپ‌های یونجه از نظر نحوه تسهیم زیست­توده به بخش­های قابل برداشت و غیر قابل برداشت در شرایط تنش خشکی و القای خواب تابستانه، می­تواند به انتخاب رقم مطلوب، متناسب با هدف برنامه اصلاحی و نظام زراعی مورد نظر، کمک کند. به منظور بررسی اثر تیمارهای آبیاری شامل؛ آبیاری کامل (بدون تنش خشکی) و قطع آب به مدت ۲۰، ۴۰ و ۶۰ روز (تنش خشکی) بر رشد و عملکرد ۱۰ اکوتیپ یونجه، چهار آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر (کرج) به مدت دو سال (۹۷-۱۳۹۵) اجرا شدند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش و بدون تنش، اکوتیپ‌های گرمسیری نیکشهری ویزدی با رشد مجدد سریع و اکوتیپ سردسیری KFA6 با بیشترین تعداد ساقه در واحد سطح، بالاترین قابلیت زنده­مانی را در شرایط القای خواب تابستانه داشتند. در تیمار آبیاری کامل بیشترین مقدار زیست توده (۳۱/۱۷ تن در هکتار) تولید شد و  بالاترین عملکرد بخش غیر قابل برداشت (۰۲/۷ تن در هکتار) در تیمار۴۰ روز قطع آبیاری مشاهده شد. در کلیه تیمارهای آزمایشی، اکوتیپ KFA6 با ۷۶/۱۵ و اکوتیپ یزدی با ۷۱/۱۵ تن ­در هکتار بیشترین مقدار زیست­توده را به ترتیب در بین اکوتیپ­های سردسیری وگرمسیری تولید کردند، بنابراین به نظر می‌رسد که می­توان از این اکوتیپ­ها برای انجام تلاقی در گروه خود استفاده کرد. از نظر نحوه تسهیم زیست­توده، اکوتیپ­های KFA17، KFA6 و یزدی به ترتیب با نسبت‌های ۶۳/۱، ۴۳/۱ و ۴۰/۱، بیشترین نسبت بخش قابل برداشت به بخش غیرقابل برداشت را داشتند، در نتیجه اکوتیپ­های داخلی در تیمارهای آبیاری گزینه­های مناسبی جهت تولید علوفه محسوب می‌شوند. از نظر نحوه تسهیم علوفه (نسبت برگ به ساقه)، اکوتیپ بغدادی در بین اکوتیپ­های یونجه مورد ارزیابی بالاترین نسبت برگ به ساقه را دارا بود (۲۹/۱). این اکوتیپ در تیمارهای آبیاری کامل و قطع آبیاری نیز بالاترین کیفیت علوفه را داشت. بر اساس نتایج این آزمایش در صورتی که هدف برنامه اصلاحی یونجه، تولید محصول در شرایط بدون تنش و تنش، همزمان برای بهبود عملکرد علوفه و عملکرد بخش غیر قابل برداشت باشد، اکوتیپ گرمسیری یزدی و اکوتیپ سردسیری  KFA6  گزینه­های مناسبی خواهند بود.