پاورپوینت آیه ۸۵ سوره شعراء

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۸۵ سوره شعراء دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۸۵ سوره شعراء،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۸۵ سوره شعراء :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده.

و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان،

و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان،

و مرا از وارثان بهشت پرنعمت قرار ده.

و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and make me one of the heirs to the paradise of bliss.

And make me of the heirs of the garden of bliss

And place me among the inheritors of the Garden of Delight,

“Make me one of the inheritors of the Garden of Bliss;

معانی کلمات آیه

«وَرَثَهِ جَنَّهِ»: وارثان بهشت. مراد کسانی است که در پرتو ایمان به الله و پرستش خدا بهشت را به دست می‌آورند.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ «۸۴»

و در میان آیندگان نام نیکى براى من قرار بده.

وَ اجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ «۸۵»

و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده.

نکته ها

در آیه‌ى ۱۰۸ سوره‌ى صافّات که ماجراى ذبح اسماعیل مطرح شده است مى‌فرماید: «وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ» یعنى قربانى در مراسم حج را یک سنّت واجب قرار دادیم و به خاطر تسلیم بودن ابراهیم، نام نیک براى او به جاى گذاشتیم و این گونه دعایش را که مى‌گفت: «وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ»، مستجاب کردیم.

در آیه‌ى ۵۰ سوره‌ى مریم نیز به دنبال نام حضرت ابراهیم و اسحاق و یعقوب مى‌فرماید:

«وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا» ما نام بلند و نیکو براى آنان قرار دادیم‌

حضرت على علیه السلام فرمود: نام نیک، از دارایى و سرمایه بهتر است. «۱»

در روایات از لسانِ صدق و یادگار نیک، به وجود مبارک حضرت محمّد صلى الله علیه و آله وعلى علیه السلام تعبیر شده است. «۲» بعضى سخن پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را که فرمود: «أنا دعوه أبى ابراهیم» یعنى من اثردعاى پدرم ابراهیم هستم. دلیل این نکته دانسته‌اند. بنابراین مراد از لسانِ صدق در آیندگان، انبیایى از نسل او هستند که مکتب توحیدى را زنده نگاه داشته‌اند و این آرزو با مقام پیامبرى همچون ابراهیم علیه السلام، تناسب بیشترى دارد.

در روایات مى‌خوانیم: هر گاه انسان از دنیا رفت، پرونده‌ى اعمالش بسته مى‌شود مگر کسى که صدقه‌ى جاریه‌اى به جاى گذاشته باشد. مانند: وقف یا کتاب مفیدى که از او به جاى‌

«۱». تفسیر نورالثقلین.

«۲». تفسیر کنزالدقائق.

جلد ۶ – صفحه ۳۳۳

مانده باشد و یا فرزند صالحى که براى او دعا کند. «۱»

در روایات آمده است: هر انسانى در بهشت و دوزخ جایگاهى دارد و هنگامى که وارد دوزخ شود، خانه‌ى بهشتى او را به دیگران مى‌دهند و آنان وارث مى‌شوند. «۲»

پیام ها

۱- بقاى نام مکتب و یادگار نیک را از او بخواهیم. «وَ اجْعَلْ لِی»

۲- ستایشى ارزش دارد که صادقانه باشد، نه از روى تملّق. «لِسانَ صِدْقٍ»

۳- آیندگان را به حساب آوردید وقضاوت آیندگان را در نظر بگیرید. «لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ»

۴- اتفاق نظر یهود و نصارا و مسلمانان بر عظمت ابراهیم، نمونه‌ى استجابت دعاى اوست. «لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ»

۵- انسان‌هاى بزرگ، هم محبوبیّت دنیوى مى‌خواهند و هم سعادت اخروى. «لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ»

۶- انسان، بعد از مرگ نیز از دعاى خیر دیگران و سنّت‌هاى حسنه‌اى که بنا نهاده بهره‌مند مى‌شود. «لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ»

۷- به طرح‌هاى کوتاه مدّت قناعت نکنیم. «لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ»

۸- نعمت‌هاى بهشتى، در برابر اعمال ما موهبتى بى‌رنج است. «وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ» زیرا ارث، به مالى گویند که بدون رنج و تلاش به دست آید.

«۱». وسائل، ج ۶، ص ۲۹۳.

«۲». تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۱.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۶، ص: ۳۳۴

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ اجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ (۸۵)

وَ اجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ‌: و قرار ده مرا از ارث برندگان بهشت پر نعمت در آخرت، یعنى داخل فرما مرا در کسانى که در منازل بهشت جاى نمایند.

على بن ابراهیم قمى رحمه اللّه از حضرت صادق علیه السّلام روایت نموده فرمود: خلق نفرمود خداوند خلقى را مگر آنکه مقرر نمود براى او منزلى در بهشت و منزلى در جهنم. پس چون اهل بهشت در بهشت و اهل جهنم در جهنم ساکن شدند، منادى ندا کند: اى اهل بهشت، مشرف شوید؛ پس مشرف شوند بر جهنمیان و بلند شوند و گفته شود: این منزلهاى شماست در آتش، اگر معصیت خدا مى‌کردید. حضرت فرمود: اگر کسى از شدت خوشحالى مى‌مرد هر آینه بهشتیان مى‌مردند از شدت خوشحالى به جهت بازداشتن خدا عذاب را از آنها.

«۱». همان مدرک.

جلد ۹ – صفحه ۴۴۵

پس منادى ندا کند: اى جهنمیان، سر بلند کنید، چون نگاه کنند منازل خود را در بهشت و نعمتها؛ گویند: این منازل شما بود، اگر اطاعت مى‌نمودید خدا را هر آینه داخل مى‌شدید آن را. حضرت فرمود: اگر کسى از شدت غصه مى‌مرد، هر آینه جهنمیان مى‌مردند؛ پس بهشتیان ارث برند منازل جهنمیان را.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْراهِیمَ (۶۹) إِذْ قالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ ما تَعْبُدُونَ (۷۰) قالُوا نَعْبُدُ أَصْناماً فَنَظَلُّ لَها عاکِفِینَ (۷۱) قالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ (۷۲) أَوْ یَنْفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ (۷۳)

قالُوا بَلْ وَجَدْنا آباءَنا کَذلِکَ یَفْعَلُونَ (۷۴) قالَ أَ فَرَأَیْتُمْ ما کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (۷۵) أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ (۷۶) فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِی إِلاَّ رَبَّ الْعالَمِینَ (۷۷) الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ (۷۸)

وَ الَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَ یَسْقِینِ (۷۹) وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ (۸۰) وَ الَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ (۸۱) وَ الَّذِی أَطْمَعُ أَنْ یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ (۸۲) رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ (۸۳)

وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ (۸۴) وَ اجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ (۸۵) وَ اغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کانَ مِنَ الضَّالِّینَ (۸۶) وَ لا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ (۸۷) یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ (۸۸)

إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ (۸۹) وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ (۹۰) وَ بُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغاوِینَ (۹۱) وَ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (۹۲) مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ یَنْصُرُونَکُمْ أَوْ یَنْتَصِرُونَ (۹۳)

فَکُبْکِبُوا فِیها هُمْ وَ الْغاوُونَ (۹۴) وَ جُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُونَ (۹۵) قالُوا وَ هُمْ فِیها یَخْتَصِمُونَ (۹۶) تَاللَّهِ إِنْ کُنَّا لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ (۹۷) إِذْ نُسَوِّیکُمْ بِرَبِّ الْعالَمِینَ (۹۸)

وَ ما أَضَلَّنا إِلاَّ الْمُجْرِمُونَ (۹۹) فَما لَنا مِنْ شافِعِینَ (۱۰۰) وَ لا صَدِیقٍ حَمِیمٍ (۱۰۱) فَلَوْ أَنَّ لَنا کَرَّهً فَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ (۱۰۲) إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَهً وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ (۱۰۳)

وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ (۱۰۴)

ترجمه‌

و بر خوان برایشان خبر ابراهیم را

هنگامیکه گفت بپدرش و قومش چه میپرستید

گفتند میپرستیم بتانى را پس روز را بسر میآوریم براى آنها عبادت کنندگان‌

گفت آیا میشنوند از شما هنگامیکه دعا میکنید

یا نفع میدهند شما را

جلد ۴ صفحه ۱۱۰

یا ضرر میرسانند

گفتند بلکه یافتیم پدرانمان را که این چنین میکردند

گفت آیا پس دانستید که آنچه میپرستید

شما و پدران پیشینیانتان‌

همانا آنها دشمنند براى من جز پروردگار جهانیان‌

آنکه آفرید مرا پس او هدایت میکند مرا

نکه او غذا میدهد مرا و سیراب میکند مرا

و چون بیمار شوم پس او شفا میدهد مرا

و آنکه میمیراند مرا و زنده میکند مرا

و آنکه امید دارم که ببخشد بر من گناه مرا روز جزا

پروردگارا ببخش مرا دانشى و ملحق کن مرا بشایستگان‌

و قرار ده برایم ذکر خیر و نام نیکى در میان آیندگان بعد از من‌

و قرار ده مرا از وارثان بهشت پر نعمت‌

و بیامرز پدر مرا همانا او بود از گمراهان‌

و خوار مگردان مرا روزى که برانگیخته میشوند

روز که نفع نمیدهد مالى و نه پسرانى‌

مگر کسى که آمد خدا را با دلى پاک‌

و نزدیک گردانیده شود بهشت براى پرهیزکاران‌

و ظاهر شود دوزخ براى گمراهان‌

و گفته شود مر ایشانرا که کجا است آنچه میپرستیدید

غیر از خدا آیا یارى مینمایند شما را یا دادستانى میکنند

پس بر وى افکنده شوند در آن، آنها و گمراهان‌

و لشگرهاى شیطان همگى،

گویند با آنکه آنها در آن با یکدیگر دشمنى میکنند

بخدا قسم که همانا بودیم ما در گمراهى آشکار

هنگامیکه برابر میکردیم شما را با پروردگار جهانیان‌

و گمراه نکردند ما را مگر گناهکاران‌

پس نیست ما را هیچ شفاعت کننده‌ئى‌

و نه دوستى با همّت‌

پس کاش بودى ما را بازگشتى پس مى‌بودیم از گروندگان‌

همانا در این هر آینه آیتى است و نبودند بیشترشان مؤمنان‌

و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.

تفسیر

خداوند متعال براى عظمت مقام حضرت ابراهیم در نزد مشرکین عرب به پیغمبر خود دستور فرموده که شمّه‌ئى از احوال آنحضرت را گوشزد آنها فرماید شاید متنبّه بفساد عقائد و اعمال خود شوند باین تقریب که چون آن حضرت بعمو که پدر خوانده او بود و اطلاق پدر بر آن در کلام عرب شایع است یا جدّ مادرى او بود بشرحى که در سوره انعام ذیل آیه و اذ قال ابراهیم لابیه آزر گذشت و بسایر اقوام خود که بت پرست بودند فرمود چه چیز را میپرستید براى آنکه آنها جواب بدهند و حضرت ثابت کند براى آنها که معبود شما قابل‌

جلد ۴ صفحه ۱۱۱

پرستش و ستایش نیست گفتند میپرستیم بتهائیرا پس روز را در عبادت آنها بشب میرسانیم براى اظهار ابتهاج و افتخار باین عمل حضرت با کمال ملایمت و ملاطفت فرمود آیا وقتى شما دعا میکنید آنها میشنوند و اجابت میکنند دعاى شما را و آیا نفعى از ایشان بشما میرسد وقتى عبادت کنید آنانرا یا ضررى میرسد وقتى نکنید گفتند خیر حضرت فرمود پس چرا خودتان را بزحمت مى‌اندازید گفتند ما مقلّد پدرانمان هستیم آنها چنین کردند ما هم میکنیم حضرت فرمود آیا دانستید و اگر ندانستید بدانید که من دشمن آنچیزهائى هستم که میپرستید شما و پدرانتان هم که مقدّم بر شما بودند میپرستیدند و آنها نیز دشمن منند من آنها را میشکنم و نابود میکنم آنها هم بأقوام من زحمت بى‌ثمر میرسانند و ضرر میزنند در دنیا و آخرت و دشمنى آنها با کسان