پاورپوینت آیه ۲۱ سوره قمر

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۲۱ سوره قمر دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۲۱ سوره قمر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۲۱ سوره قمر :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ تفسیر آیه
۴ پانویس
۵ منابع

ترجمه های فارسی

پس باز بنگرید که عذاب و تنبیه من چگونه سخت بود!

پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟

پس چگونه بود عذاب من و هشدارها[ى من‌]؟

عذاب و بیم‌دادنهاى من چگونه بود؟

پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

So how were My punishment and warnings!

How (great) was then My punishment and My warning!

Then see how (dreadful) was My punishment after My warnings!

Yea, how (terrible) was My Penalty and My Warning!

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

کَذَّبَتْ عادٌ فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ «۱۸»

قوم عاد (پیامبر خود را) تکذیب کردند، پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟

إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ «۱۹»

ما بر آنان در روز شوم، دنباله‌دار تند بادى سخت و سرد فرستادیم.

تَنْزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ «۲۰» فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ «۲۱»

(تندبادى که) مردم را همچون تنه‌هاى درخت خرماى ریشه‌کن شده از جا برمى‌کند. پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۹، ص: ۳۵۵

وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ «۲۲»

و همانا ما قرآن را براى پندپذیرى آسان نمودیم، پس آیا پندپذیرى هست؟

نکته ها

مراد از «یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» آن است که این تندباد در چند روز پى در پى بوده است، چنانکه در سوره‌ى فصّلت آیه‌ى ۱۶ مى‌فرماید: باد را در چند روز شوم بر آنان وزاندیم. پس مراد از «مُسْتَمِرٍّ» در این آیه، یعنى روزهاى پیوسته و دنباله‌دار. در آیه ۷ سوره حاقّه، این ایام شوم هفت شب و هشت روز بیان شده است: «سَبْعَ لَیالٍ وَ ثَمانِیَهَ أَیَّامٍ»

«مُنْقَعِرٍ» از «قعر» به معناى ریشه‌کن شده است. «أَعْجازُ» جمع «عجز» به معناى قسمت عقب یا پایین و تنه است.

بدى یا خوبى زمان، یا به خاطر حوادث خوب و بدى است که در آن‌ها واقع مى‌شود و یا در جوهر زمان نحسى، یا خیرى است که ما از آن خبر نداریم.

پیام ها

۱- قوم عاد از هلاکت قوم نوح عبرت نگرفتند. کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ‌ … کَذَّبَتْ عادٌ

۲- سیماى قوم عاد، تکذیب و انکار است. «کَذَّبَتْ عادٌ»

۳- میان انذار و عذاب رابطه است. (ابتدا انذار و اگر اثر نکرد عذاب) «فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ»

۴- در تاریخ و سرنوشت ملت‌ها تفکّر کنید. فَکَیْفَ کانَ‌ …

۵- نتیجه‌ى تکذیب، قهر الهى است. کَذَّبَتْ‌ … عَذابِی‌

۶- عوامل طبیعى مثل باد مى‌توانند وسیله‌ى کیفر مردم باشند. کَذَّبَتْ عادٌ … رِیحاً صَرْصَراً

۷- زمان‌ها یکسان نیستند. (بعضى زمان‌ها مبارک‌اند، همچون شب قدر، «لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ» و برخى شوم و نحس.) «یَوْمِ نَحْسٍ»

جلد ۹ – صفحه ۳۵۶

۸- با اراده‌ى خداوند باد هم مى‌تواند عامل رویش باشد، «أَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ» «۱» و هم مى‌تواند عامل ریزش باشد. «تَنْزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ»

۹- بشر، هرکه باشد، در برابر قهر الهى خار و خسى بیش نیست. تَنْزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ‌ …

۱۰- قوم عاد، مردمى تنومند و قوى بودند که از بن ریشه‌کن شدند. «کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ»

۱۱- در تربیت، تکرار برخى مطالب ضرورى است. جمله‌ى‌ «فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ» تکرار شده است.

۱۲- در نقل تاریخ، هدف اصلى (عبرت‌گرفتن) فراموش نشود. (بعد از بیان هر بخش، نقطه اصلى تکرار شده است) «لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ «۲۱»

فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ: پس چگونه بود عذاب کردن من ایشان را و وعیدى که ترساندم آنها را.

نکته: تکرار این آیه ثانیا بعد از ذکر آن اولا، به جهت تهویل و ترساندن به عذاب دنیا، و دوم براى ذکر انذار به عقاب عقبا.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ «۱۱» وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُوناً فَالْتَقَى الْماءُ عَلى‌ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ «۱۲» وَ حَمَلْناهُ عَلى‌ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ «۱۳» تَجْرِی بِأَعْیُنِنا جَزاءً لِمَنْ کانَ کُفِرَ «۱۴» وَ لَقَدْ تَرَکْناها آیَهً فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ «۱۵»

فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ «۱۶» وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ «۱۷» کَذَّبَتْ عادٌ فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ «۱۸» إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ «۱۹» تَنْزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ «۲۰»

فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ «۲۱»