پاورپوینت بزرگراه های اطلاعاتی و امکانات بازدارندگی

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت بزرگراه های اطلاعاتی و امکانات بازدارندگی دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت بزرگراه های اطلاعاتی و امکانات بازدارندگی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت بزرگراه های اطلاعاتی و امکانات بازدارندگی :

آبان، ش ۶

چکیده: انقلابی که در اطلاع رسانی رخ داده، مزایا و محاسن بی شماری دارد; اما مسائل و مصیبت هایی نیز به دنبال خواهد داشت . غالب اندیشمندان و حقوق دانان به این نتیجه رسیده اند که حمایت از ارزش های فرهنگی یک جامعه در برابر هجوم برنامه های اینترنت، سانسور محسوب نمی شود . مهم ترین معیار برای تعیین و تبیین ارزش هایی که باید برای حفظ آن کوشید، خرد جمعی و وجدان بین المللی است . مجلس شورای اسلامی در داخل و یونسکو در خارج باید با حفظ احترام به آزادی های فردی و اجتماعی، از کودکانمان در قبال استثمار جنسی نوینی که از طریق اینترنت در راه است، حمایت کنند .

به نظر می رسد جهانی شدن، علی رغم انتقادات وارد بر آن، امری اجتناب ناپذیر است . آن چه این اتفاق را حتمی می کند، انقلابی است که در زمینه ارتباطات رخ داده است . دیگر محال است کشوری بتواند درون مرزهایش مخفی شده، خود را بی نیاز از جهان و جهانیان بداند . کوچک ترین اتفاقی که در نقطه ای از جهان رخ می دهد، گاه می تواند در زندگی مردم تاثیری شگفت بگذارد . همه مردم جهان سوار بر یک اتوبوس به سوی مقصدی واحد حرکت می کنند و بدون شک همه به سوی تمدنی که بالاتر و باارزش تر است، در حرکتند . در همین راستا، انقلابی که در اطلاع رسانی رخ داده، مزایا و محاسن بی شماری دارد; اما فراموش نکنیم که مسائل و گاه مصیبت هایی نیز به دنبال خواهد داشت . بی اعتنایی به ارزش های فرهنگی باعث بی هویت شدن و در نتیجه استحاله فرهنگی می شود که اولین گام در استعمار نو به حساب می آید . اگر در قرن نوزدهم برای فتح کشوری احتیاج به لشکرکشی و صرف نیروی انسانی و تجهیزات جنگی بود، در قرن بیست و یکم چنین نیازی احساس نمی شود . ساده ترین راه، تهی کردن مردم از ارزش های فرهنگی و سپس جایگزین کردن عقایدی است که در نهایت موجب خواهد شد که نه تنها در مقابل مهاجم مقاومتی نکنند، بلکه حتی به استقبال وی نیز بروند . به عبارت دیگر، اینترنت تبدیل به غولی افسانه ای شده که اگر در خدمت بشریت و اهداف والای آن قرار نگیرد، می تواند بسیار مخرب و ویران گر باشد و با نقل قول از آقای مایور باید بگویم که بزرگراه های اطلاعاتی، حامل بدترین و بهترین محتویات هستند .

آیا راهی برای کنترل آثار مخرب اینترنت وجود دارد؟ آیا می توان بهترین بزرگراه های اطلاعاتی را دست چین کرد و مورد استفاده قرار داد و از ورود به بدترین ها جلوگیری کرد؟ نخست باید دید که آیا کنترل از جنبه فنی – مهندسی ممکن است و سپس باید بررسی کرد که آیا کنترل اینترنت از جنبه حقوقی – اجتماعی صحیح است یا خیر . کشورهای پیشرفته صنعتی امکان دادن هر نوع اطلاعات غلط و فاسدی را به کشورهای دیگر دارند و این جریان معمولا یک سویه است و امکان کنترل اطلاعات برای کشورهای مصرف کننده تقریبا غیرممکن است . به هر حال، با فرض دست یابی به دانشی که امکان کنترل در بزرگراه های اطلاعاتی را فراهم می سازد، باید به پرسش دیگری پاسخ دهیم: که آیا استفاده از این امکانات بازدارنده، با جریان آزاد اندیشه ها مغایرت دارد؟ آیا باید به این کنترل به عنوان سدی در برابر هجوم به ارزش های فرهنگی یک جامعه نگریست یا آن را وسیله ای برای سانسور دانست؟ غالب اندیشمندان، متفکران و حقوق دانان به این نتیجه رسیده اند که حمایت از ارزش های فرهنگی یک جامعه در برابر هجوم برنامه های اینترنت، سانسور محسوب نمی شود .

اما ارزش های فرهنگی یک جامعه چیست و معیار برای حفظ ارزش های فرهنگی کدام است؟ مهم ترین معیار برای تعیین و تبیین ارزش هایی که باید برای حفظ آن کوشید، خرد جمعی و وجدان بین المللی است . مسلما عقیده گروهی اندک، ولو حاکم بر سرنوشت کشورشان، نمی تواند ارزش های بین المللی را تفسیر و تبیین کند . معیار تعیین ارزش ها، خرد جمعی حاکم بر جهان است که در مصوبات سازمان ملل متحد متجلی است; از این رو آنچه در اعلامیه جهانی حقوق بشر به عنوان حقوق بنیادین و غیر قابل تخطی یک انسان به رسمیت شناخته شده است و میثاق ها و قراردادهای بین المللی که متعاقب آن صادر شده، تنها معیار تعیین ارزش ها هستند . از جمله این میثاق ها، قرارداد بین المللی حقوق مدنی – سیاسی، کنوانسیون بین المللی حقوق کودک، کنوانسیون رفع تبعیض از زنان، کنوانسیون منع برده فروشی و فحشا و هزاران تصمیم دیگر است که نشان گر خرد جمعی و وجدان بین المللی است . برای مثال، در اصل ۳۴ کنوانسیون حقوق کودک (مصوب سال ۱۹۸۹)، از کودکان در برابر تمام اشکال سوءاستفاده و استثمارهای جنسی حمایت شده است در قطعنامه پایانی گردهمایی جهانی حمایت از کودکان در برابر سوء استفاده جنسی از طریق اینترنت که در سال ۱۹۹۹ تشکیل شد، آمده است: «هر چه اینترنت بیشتر توسعه پیدا کند، کودکان بیشتر در معرض محتویات خطرناک آن قرار خواهند گرفت . فعالیت های مجرمانه مربوط به فحشای کودکان و پرونوگرافی آنان که از طریق اینترنت مورد سوء استفاده جنسی واقع می شود، اکنون از مسائل حاد به شمار می روند . اگر چه سودمندی های اینترنت از زیان های بالقوه آن بیشتر است، اما نباید از شناخت خطرات آن غفلت کرد» .

بنابراین، اکنون مشخصا می توان گفت اینترنت نمی تواند در خدمت اموری قرار گیرد که وجدان بشریت و خرد جمعی آن را مردود اعلام داشته است و در راس این امور، سوء استفاده جنسی از کودکان و زنان و پرونوگرافی و ترویج فحشاست . نکته بسیار مهم این است که چون اینترنت پدیده ای جهانی است، قواعد ناظر بر آن نیز باید بین المللی باشد . هیچ کشوری در جهان نمی تواند به تنهایی در حفظ ارزش هایی که صحبت کردیم موفق باشد . مبارزه با مفاسد اینترنت، از جمله ترویج فحشای کودکان، همتی جهانی طلب می کند و نیازمند یک رویکرد استراتژیک جهانی و منحصر به فرد و مستلزم ضمانت اجرایی بین المللی است; بنابراین بایستی با جمع آوری قوانین داخلی کشورها و تنظیم روش و شیوه ای که با روح حاکم بر مقررات داخلی کشورها همخوانی بیشتری دارد، به ارائه یک برنامه عملی اقدام کرد و ضمانت های بین المللی برای اجرای آن از طریق مجمع عمومی سازمان ملل تدارک نمود .

در این راستا، به خوبی می توان ادعا کرد که سوء استفاده جنسی از اطفال به هر طریق و شیوه، طبق قوانین ایران جرم و عملی قابل مجازات است . مهم ترین قانونی که در این ارتباط به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است، در سال ۱۳۷۲ بود که به موجب آن، تولید و تکثیر و توزیع آثار سمعی و بصری مستهجن و مبتذل، جرم و مرتکب آن مستوجب کیفر است . استفاده از کودکان برای نگهداری، نمایش، عرضه، فروش و تکثیر نوارهای غیر مجاز و مستهجن و مبتذل، از عوامل تشدیدکننده جرم است و موجب اعمال حداکثر مجازات خواهد شد . البته قانون فوق الذکر صراحتا ناظر به اینترنت نیست و از سوی دیگر، مانند هر قانون کیفری فقط در داخل مرزهای کشور قابل اعمال است; بنابراین به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد می شود قانونی موافق با ساز و کار بین المللی اینترنت تصویب کند و از جهت بین المللی دست نیاز به سوی یونسکو، یونیسف و سایر مجامع بین المللی دراز کرده، استدعا داریم از کودکانمان با حفظ احترام به آزادی های فردی و اجتماعی در قبال استثمار جنسی نوینی که از طریق اینترنت در راه است، حمایت کنند .

اشاره

نویسنده در این مقاله نسبت به آثار قبلی اش با نگرشی جامع تر و واقع گرایانه تر به موضوعات اجتم