توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت احیای موات توسط کودکان دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت احیای موات توسط کودکان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت احیای موات توسط کودکان :

احیای موات توسط کودک

احیای موات از اصطلاحات علم فقه است، و به معنای آباد کردن زمینی که زراعت نشده و آباد نبوده و مالک نداشته است.
به اجماع فقهای امامیه مالک زمین‌های موات امام معصوم (علیه‌السّلام) است، و احیای آن در زمان حضور مشروط به اذن امام معصوم (علیه‌السّلام) است، ولی در زمان غیبت هرکس آن را احیاء نماید مالک خواهد شد. احیاء موات توسط کودک همانند بالغ سبب ملکیت می‌شود. زیرا در احیا کننده بلوغ شرط نیست، بنابراین اگر کودکی زمین مواتی را احیاء نماید مالک می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی
۲ – معنای اصطلاحی
۳ – معنای حقوقی
۴ – مالکیّت امام معصوم بر موات
۵ – ادله مالکیّت کودک
۵.۱ – احیا سبب مالکیت
۵.۲ – اطلاق روایات
۵.۳ – سیره عقلا
۶ – پانویس
۷ – منبع

معنای لغوی

احیاء در لغت به معنی زنده کردن

[۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۴، ص۲۱۲.

[۲] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۴، ص۳۲۲.

[۳] جمعی از نویسندگان، معجم الوسیط، ص۲۱۳.

از حیّ به معنی زنده می‌باشد و موات مصدر و به معنی مرده و بی‌روح است. اراضی موات زمین‌هایی است که در آن آبادی و سکونت و عمران و سابقه مالکیت نباشد.

[۴] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۲۶۷.

[۵] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۸۴.

معنای اصطلاحی

مقصود از احیاء در اصطلاح، آباد کردن است و موات به زمین‌هایی گفته می‌شود که معطّل مانده و به دلیل نبودن آب یا آب گرفتگی در آن سرزمین و نیز پوشش درختان جنگلی و دیگر مراتع و … از آنها استفاده نشده باشد.

[۶] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۷۹۱.

[۷] علامه حلی، حسن بن یوسف، تحریر الاحکام الشرعیّه، ج۴، ص۴۸۴.

[۸] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۱۲، ص۳۹۱.

[۹] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، الدروس الشرعیّه، ج۳، ص۵۵.

به نظر می‌رسد همان‌گونه که بعضی از فقها فرموده‌اند:

[۱۰] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۸، ص۹۱۰.

«مقصود از احیا و موات در فقه همان معنای عرفی و لغوی است، یعنی آباد ساختن زمینی که پیش‌تر‌ زراعت نشده و آباد نبوده و مالک نداشته است.»

[۱۱] ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۴، ص۳۷۰.

معنای حقوقی

در ماده ۱۴۱ قانون مدنی آمده است: «مراد از احیاء زمین آن است که اراضی موات و مباحه را به وسیله عملیاتی که در عرف آباد کردن محسوب است از قبیل زراعت، درخت کاری، بنا ساختن و غیره قابل استفاده نمایند».

مالکیّت امام معصوم بر موات

به اجماع فقهای امامیه مالک زمین‌های موات امام معصوم (علیه‌السّلام) است و آن حضرت در زمان حضور به هر صورت ‌که مصلحت بداند عمل خواهد نمود؛ می‌بخشد و می‌فروشد.

[۱۲] ر. ک، طوسی، محمد بن حسن، النهایه، ص۴۱۹-۴۲۰.

[۱۳] طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، ج۳، ص۵۲۵.

[۱۴] محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۷، ص۹.

[۱۵] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۱۲، ص۳۹۱.

[۱۶] فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله، التنقیح الرائع، ج۴، ص۹۸.

روایاتی نیز در حدّ تواتر بر این معنی دلالت دارد.

[۱۷] ر. ک:حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۹، ص۵۲۳ باب امن ابواب الانفال.

هم‌چنین به اتفاق فقها احیای زمین‌های موات جایز، بلکه مستحب است که در زمان حضور مشروط به اذن امام معصوم (علیه‌السّلام) است، لیکن در زمان غیبت هرکس آن را احیاء نماید مالک خواهد شد.

[۱۸] محقق سبزواری، محمدباقر، کفایه الاحکام، ج۲